Sweet memories

Op een regenachtige zondagmiddag zit ik achter de computer onze oude foto's te sorteren. Ineens ben ik ruim 40 jaar terug in de tijd. We zijn op vakantie in Denemarken. We spelen gitaar op straat en zingen twee-stemmige ballades en popsongs. Sweet memories...

Waldy met zijn 12 snarige steel string gitaar en prachtige volle lange haren en ik in mijn zelfgemaakte hippie kleding. Ik was 17 en voor het eerst zonder mijn ouders op vakantie. We kochten een enkeltje Kopenhagen en de rest van de vakantie speelden we om de dag op straat en genoten van het vrije leven. Na het spelen kochten we een heerlijk Deens soft ijsje en gingen naar de bank om de verdiende munten om te wisselen. Die gingen in een grote sorteermachine. Het was altijd weer een spannend moment om te horen hoeveel we verdiend hadden. 

Het was onze eerste vakantie samen en we genoten volop. We kampeerde in een mini tentje, kookten op een klein butagasje, aten geen vlees, want een koelkastje hadden we niet en de Deense zomer was warm en overvloedig. Terrasjes en restaurantjes meden we, want dat vonden we maar burgerlijk en niets voor ons. 

Ik herinner me dat we op een avond op stap gingen naar 'the old folks home', omdat we wel zin hadden in een gezellige avond met live folk muziek. We hadden er een lange wandeling door de stad voor over. Groot was dan ook de teleurstelling toen bleek dat het een bejaardentehuis was. 

Na 3 weken had ik zo'n heimwee dat ik naar huis belde. Ik moest de stem van mijn moeder even horen, want we zouden nog 3 weken wegblijven. Ik weet nog dat ik haar vertelde dat de mais zo goedkoop was in Denemarken en dat mijn moeder zei: "Oh maar dat is hier ook goedkoop hoor." En ik: "Maar waarom eten we het dan alleen met Kerst?" Het was mijn lievelingsgroente en dat is het nog steeds.

We begonnen altijd met een song van Neil Young, Out on the weekend. Als ik dit nummer op You Tube op zoek en de beelden zie van de ondergaande zon, ben ik weer helemaal terug in de tijd en zie de meren waar we aan kampeerden en de eindeloze zonsondergangen. De fietstochten die we maakten en het zorgeloze leven dat we leidden. We hadden nog zoveel voor de boeg en wisten toen niet dat we het zo lang met elkaar uit zouden houden (43 jaar). Het enige wat telde was onze liefde voor elkaar. 

Na een eindeloze vakantie van 6 weken, speelden we net zolang totdat we genoeg verdiend hadden om de terugreis te betalen. Van het geld dat we overhadden, kochten we een grote I LOVE DANMARK poster en toen was er niets meer over voor eten of drinken. Op de één of andere manier hebben we dat vol gehouden. Bij aankomst waren we zo blij om weer thuis te zijn en ik om mijn ouders te zien, dat we de poster lieten liggen in de trein. Maar dat maakte niets meer uit, we waren weer thuis!

Veel liefs, 
Ans

P.S. Wat zijn jouw sweet memories? En wat geeft jou vleugels? Kijk jij wel eens oude foto's terug? En wat gaat er dan door je heen?