Boer Ruud

Het is weekend en het heeft gesneeuwd. We zijn in Bergen en het ziet eruit als een sprookje. Na een rondje Bergen besluiten we in de namiddag nog even naar boer Ruud te fietsen voor verse eitjes. Als we in de polder komen weten we niet wat we zien...

Een adembenemend licht schijnt op het winterse landschap en zet alles in een gouden gloed. Als Waldy de bijkeuken van boer Ruud in loopt voor verse bio eitjes, vermaak ik me met fotograferen. Ik kijk mijn ogen uit en voel op slag niets meer van de kou.

Op het bankje voor het kleine huisje bij de boerderij zitten twee pauwen. Waldy wijst me erop. Dan komt boer Ruud langs. Hij begint gelijk een praatje en vertelt ons dat er weer een ijsvogel op zijn terrein zit. Waldy volgt zijn aanwijzingen en slaat een zijpad in, terwijl ik me verder verlies in het magische landschap.

Ik zie de schapen en spreek ze toe, zoals ik dat altijd doe met dieren die ik tegenkom: “dag lieve schatten, mamma houd van jullie” roep ik ze toe! Onze kat Jippie is er al aan gewend, want zij hoort dat de hele dag. Maar deze schaapjes kijken me verbaasd aan. Of verbeeld ik me dat?

Als boer Ruud het land op komt, zie ik dat hij plantenresten verzamelt met zijn hooivork en in een soort van tractor legt. Langzaam kom ik naderbij en vraag hem wat hij aan het doen is. “Oh dat is voor de koeien. Die gaan van de week op stal en dit leggen we op de grond in de stal met vers hooi er bovenop.” Wat een zorgzame boer, denk ik.

Dan komt Waldy terug van zijn ijsvogel speurtocht. Hij had geen succes, maar gelukkig even later wel. We zeggen dag tegen boer Ruud en fietsen over de Voert weer terug naar ons kleine appartementje in Bergen. Daar eten we een heerlijke kruidige pompoenmaaltijd met verse eitjes en voelen ons de koning te rijk!

Een winterse zonnegroet,
Ans

P.S. Van welk seizoen houd jij? Wanneer voel jij je de koning te rijk? En waar gaat jouw hart sneller van kloppen?