18 juli 2022
Het was nog vroeg in de ochtend. Ze zat op de schutting in een streep zonlicht. Ik keek naar haar en zag haar witte vachtje glinsteren in het ochtendzonnetje. Ik genoot van mijn kom warme pap. De wereld was nog stil en vredig en ik voelde een golf van geluk door me heen stromen...
Waldy zat naast me en Jippie lag languit op de klinkertjes. Het leven was in een volmaakt evenwicht daar in onze tuin.
Nu kijk ik naar diezelfde schutting en is ze er niet meer, onze Jantje. Haar steeds boller wordende flankjes bleken geen baby poesjes te bevatten, maar waren het gevolg van een ernstige hartafwijking. In diezelfde tuin hebben we haar laten inslapen en zullen we ooit op een dag haar as uitstrooien.
"Geniet van de kleine dingen in het leven, op een dag zal je beseffen het waren de grote dingen".
Anneke sprak deze tekst uit bij de dienst voor het overlijden van haar man Jacob. Het kwam binnen. Ik dacht weer aan Jantje en alle momenten van geluk die ze ons gegeven heeft. Het zijn er ontelbaar veel. Gelukkig is haar zusje Jip er nog. Elke ochtend in de tuin als ik mijn pap eet geniet ik van haar en is het leven weer even volmaakt.
Namasté,
Ans
Wat zijn jouw kleine momenten die groots zijn in hun eenvoud? En is er iets dat je kunt doen om meer van die momenten voor jezelf te creëren?